De jaren zestig

De eerste veranderingen van het uiterlijk van Sjors dienen zich in 1963 aan. Het gelijknamige blad, waarin Sjors zijn avonturen beleeft, wordt flink gemoderniseerd. Voornamelijk omdat er een geduchte concurrent is bijgekomen: PEP.
De lange verhalen van Frans Piët worden voortaan niet meer in Panorama voorgepubliceerd, maar in het gelijknamige weekblad. Niet alleen het blad maar ook de strip moet eraan geloven: Sjors krijgt een wollen trui aan, sproeten, een muts en zelfs rood haar.
De oude Sjors wordt gewoon vervangen door een nieuwe... (zie het plaatje links)

Maar dit alles is afgelopen als Frans Piët in 1969 met pensioen gaat. Vindt hij het niet naar om zijn geesteskinderen te verlaten en ze ter adoptie aan een andere tekenaar te moeten aanbieden? Piët zegt daarover in een interview: "Ik vond het heerlijk om met pensioen te gaan en me eindelijk geheel aan mijn hobby te kunnen wijden: vioolspelen. Ik heb voor mijn pensioen Jan Kruis nog ontmoet, die Sjors en Sjimmie is gaan tekenen. Dat vond ik een aardige man en een bekwaam tekenaar die Sjors en Sjimmie heel goed tekende. Een beetje zoals ik ze neerzette in het begin: Sjors weer met een pagekopje."